Iwan Mohylnyckyj (ukr. Іва́н Могильни́цький, ur. 19 sierpnia 1778 w Uluczu, zm. 24 czerwca 1831 w Przemyślu) – ksiądz greckokatolicki, ukraiński działacz oświatowy, przewodniczący greckokatolickiej kapituły przemyskiej, opiekun i wizytator kościelnych szkół eparchii przemyskiej.
Założyciel i autor statutu Towarzystwa Duchownych.
Był założycielem i dyrektorem greckokatolickiego Instytutu Diaków w Przemyślu w 1817 i autorem gramatyki języka ukraińskiego. Napisał w sumie 5 podręczników języka ruskiego, w tym „Rozprawę o języku ruskim” (wydaną w 1829), udowadniającą samodzielność języka ukraińskiego. Był również twórcą (wraz z biskupem przemyskim Iwanem Snihurśkim) gęstej sieci ruskich szkół parafialnych w eparchii przemyskiej.
Mimo, że podkreślał konsekwentnie odrębność narodu ukraińskiego, uważał, że Białorusini takowej odrębności nie posiadają, „ziemie białoruskie” Białej i Czarnej Rusi zaliczał do „ziem ukraińskich”, do których oprócz wymienionych kwalifikował także Ukrainę (czyli ziemie dawnych województw kijowskiego, bracławskiego i czernihowskiego), oraz Podole i Wołyń[1].
Jedna z ulic Przemyśla nosi jego imię. Pochowany jest na cmentarzu głównym w Przemyślu.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Iwan_Mohylnyckyj
Facebook, RSS